Ende

Ende

[ˈɛndə]

<-s, -n> nt

1. (räumlich) τέλος nt, τέρμα nt,

• des Jahres τέλος του χρόνου,

• Mai τέλη Μαΐου,

• der Tag geht zu η ημέρα τελειώνει,

• ein Buch zu lesen τελειώνω ένα βιβλίο,

• er ist vierzig κοντεύει τα πενήντα,

• am sein (fig) έχω φτάσει στο αμήν,

• bis ans der Welt μέχρι το τέλος του κόσμου,

• ein gutes/böses nehmen έχω καλό/κακό τέλος,

• am seiner Kräfte sein εξαντλήθηκαν όλες μου οι δυνάμεις,

• einer Sache ein machen/bereiten βάζω τέρμα σε κάτι,

• kein finden δε βρίσκω τελειωμό,

• gut, alles gut! τέλος καλό, όλα καλά!,

• das dicke kommt noch πίσω έχει η αχλάδα την ουρά,

• letzten s σε τελική ανάλυση,

• das vom Lied το τέλος της όλης υπόθεσης

2. (Rand) άκρη f,

• am anderen der Stadt στην άλλη άκρη της πόλης

3. (Tod) τέλος nt, θάνατος m

4. (Stück) δρόμος m,

• bis zum Bahnhof ist es noch ein ganzes είναι αρκετός δρόμος ακόμη μέχρι το σταθμό